Over hoe je dingen bekijken... en misschien moet daar zelfs niet meer over gezegd worden ;)
Balans vinden. Ook al voelt het leven altijd als dubbel. Elke ding of elke situatie lijkt wel twee kanten te hebben. Balans vinden. Elke dag een wikken en wegen.
Ik zei hem dat mijn beste herinneringen aan mijn jeugd voortkwamen uit de dingen en activiteiten die ik samen met mijn nonkel en mijn meter heb gedaan, en helemaal niet de kado’s. Ik hoop dat ieder dat besef mag ervaren: kunnen terugblikken op fijne herinneringen is het mooiste en waardevolste geschenk dat je ooit mag en kunt krijgen.
Stel dat er geen stigma meer zou bestaan rond mentale gezondheid... Je écht kwetsbaar durven opstellen is vaak toch nog een drempel, zeker ook in maatschappelijke contexten. Toch probeer ik het druppelsgewijs. Dit is een druppel.
Hoe mijn kriebel voor ontwerpen terugkwam met het idee van een tiny house. Leven met minder deed de ontwerpvlam weer branden.
Een beslissing nemen is altijd goed. Op alle vlakken. Blijven twijfelen geeft geen rust. Toch is het niet altijd makkelijk, maar als je in de schommelstoel blijft zitten, kom je uiteindelijk niet verder.
De prijs naar verbinding met jezelf is vaak hoog. Het is echter niet altijd even gemakkelijk ook al wil je de prijs ervoor betalen. Toch zet ik de voeten op de grond, telkens als het niet lukt, want ik kan het elke keer opnieuw: voelen
Mijn hersenspinsels over de contradictie dat ik wil dat mensen méér uiten wat ze voelen en waar hun behoeftes liggen en het tegelijkertijd ook soms moeilijk vind als de persoon die het dichts bij je staat dit altijd doet, puur en eerlijk, ook al komt dat vaak hard aan. Zit het leven vol met contradicties?
Reizen... dat is openstaan voor andere meningen, culturen, gewoontes en regels en van tijd tot tijd tot inzichten komen en meningen bijstellen (of niet)
We laten onze gedachten soms té veel de vrije loop. Vaak geloven we ook onze eigen gedachten. Wat je ongelukkig maakt zijn je gedachten. Gedachtenhygiëne helpt.