Over hoe je dingen bekijken... en misschien moet daar zelfs niet meer over gezegd worden ;)
Een relatie die complex is, een medaille met twee zijden. Een kijkje in het dagboek van de psychologische ‘battaklan’ die we op wereldreis mee in onze spreekwoordelijke backpack dragen.
Stel dat er geen stigma meer zou bestaan rond mentale gezondheid... Je écht kwetsbaar durven opstellen is vaak toch nog een drempel, zeker ook in maatschappelijke contexten. Toch probeer ik het druppelsgewijs. Dit is een druppel.
Het verleden bepaalt niet onze identiteit, we leven in het nu. Toch is dat niet altijd gemakkelijk want we dragen onze patronen en overtuigingen met ons mee. Daarvan loskomen, vraagt moed. Zie jezelf graag. Put yourself out there!
Een beslissing nemen is altijd goed. Op alle vlakken. Blijven twijfelen geeft geen rust. Toch is het niet altijd makkelijk, maar als je in de schommelstoel blijft zitten, kom je uiteindelijk niet verder.
Wie ben ik? Een naam, een fysiek lichaam, een denken, een ziel, een spirit, meer dan een job. Wie wil ik zijn? Of wat moet ik doen om al te zijn wie ik ben? Hersenspinsels... vanuit een liedje als inspiratie
De prijs naar verbinding met jezelf is vaak hoog. Het is echter niet altijd even gemakkelijk ook al wil je de prijs ervoor betalen. Toch zet ik de voeten op de grond, telkens als het niet lukt, want ik kan het elke keer opnieuw: voelen
Mijn hersenspinsels over de contradictie dat ik wil dat mensen méér uiten wat ze voelen en waar hun behoeftes liggen en het tegelijkertijd ook soms moeilijk vind als de persoon die het dichts bij je staat dit altijd doet, puur en eerlijk, ook al komt dat vaak hard aan. Zit het leven vol met contradicties?