Met Whanaungatanga, oftewel Kinship, wordt in Nieuw-Zeeland een Maori wijsheid gedeeld. Uiterst belangrijk voor de Maori is het concept van Kinship, het idee anderen te versterken door hen te omarmen en hen op een respectvolle manier te behandelen/benaderen, hen te behandelen zoals een (extended) familie. Denk aan adoptie- of pleegfamilie.
Pakweg zo’n 5 jaar geleden zocht ik informatie op of je als single ook in aanmerking kon komen om je op te geven als pleegouder. Het was toen een uitingsvorm om van betekenis te kunnen zijn in deze wereld, misschien niet grootschalig of maatschappelijk, maar op kleinere schaal van betekenis kunnen zijn voor iemand. Dat leek me groots. Ik heb die informatie toen niet in concreto omgezet, maar ik uit de wens meer in meer in gastvrije contacten onderweg: « dat wil ik ook zijn: gastvrij, een open huis voor anderen, waar mensen in en uit kunnen lopen voor een kopje thee of een luisterend oor, in vertrouwen, fysiek en mentaal, familie in de ruime zin van het woord. »
Of zoals ook de Maori het uiten: « Iedereen familie » Respect tonen of het nu naar een vreemde is, een collega of bezoeker, ook al is het maar voor een korte tijd, is het meest belangrijke om ‘the inner fire ‘ te laten branden en niet te laten uitgaan. Zoals in een huis men er ook voor moet zorgen dat het haardvuur aan blijft, anders is de link met ‘home’ verloren. We voelen deze gastvrijheid als we een bezoek brengen aan Te Puia. Bedankt Rotorua.