Me-time noemen ze zoiets… tijd voor jezelf dat je eigenlijk niets moet, maar als je het achteraf bekijkt toch vol hebt gestoken met vanalles: thee gezet, budget bijgehouden, muziek in de oortjes, boekje erbij, toch even een gezonde snack pakken, nog wat thee bijvullen, dat artikel nog even aflezen, nog even een foto nemen……….
Gewoon niks doen vind ik moeilijk. Maar wat is niks? Gewoon zijn. Ik volgde ooit een workshop met die titel bij Bond zonder Naam. Er hoefde toen ook niets, maar we kregen wel verschillende opdrachten om gewoon te zijn… :P. Meditatie, ademhalen, bewust luisteren naar de omgeving, een plek zoeken, een tekst lezen, opschrijven wat in je opkomt………..
Het resulteerde toen in een mooie tekst waar ik nog een paar keer naar teruggegrepen heb en ook een verbindend gesprek waarover ik nu bedenk dat het jammer is dat er niet meer uit dat contact is ontstaan, maar ja, soms is dat ook juíst mooi, dat er niets moet. 🙂
Hetzelfde met ontmoetingen onderweg. Die zijn soms zó mooi, dat we het verlangen niet kunnen onderdrukken naar meer… maar we beseften in het verleden dat door die vluchtigheid van het moment die ontmoeting juíst zo krachtig is.
En zo proberen we er in te staan: dankbaar voor dat moment. “If we meet again, that will be wonderfull; If we don’t meet again, that is also wonderfull, thankfull for the connection and the insights, the sharing of stories, the kindness, the hospitality,…”
Enkele quotes uit het tijdschrift dat ik las:
– over de zoektocht naar jezelf: “It’s better to live your own life imperfectly than to imitate someone else’s perfectly” – Elizabeth Gilbert
– over wat we delen (en waarop eigenlijk): een kijkje in je ziel, verbondenheid, virtuele knuffel, erkenning, opgepoetste werkelijkheid, imperfectie delen met zuivere intenties… – Susan Smit
– over niet delen: “ieder mens heeft tijd in de schaduw nodig om onbespied te klooien” – Susan Smit
– over een echte soulmate: “de persoon die je alles toont wat je tegenhoudt, de persoon die je onder je eigen aandacht brengt, zodat je je leven kunt veranderen, een spiegel” – Elizabeth Gilbert
– over sterfelijkheid: “alarmbellen gaan af, alsof ons een bal vuur in handen wordt gedrukt, we moeten er iets mee, en snel” “je leidt allemaal aan dezelfde aandoening” – Henk van Straten
– over de kleine dingen: “ik kom er steeds meer achter dat ik erg tevreden kan zijn met weinig” – Sanny Verhoeven
– over boksen als intieme sport: “Bij boksen is het meteen duidelijk: we gaan elkaar aanraken” “hoe je bokst, is vaak een spiegel van je ziel” “jezelf kwetsbaar durven opstellen is juist heel sterk, verdriet en pijn mogen er zijn” – Lucas Defares
Me-time… twee uur later…
Als tijd de nieuw valuta is van rijkdom in dit leven, dat je ruimte hebt in je agenda en je niks hoeft, dan voel ik me een rijk mens!
Dat ‘moest’ ik nog even zeggen. 😉